Из двух понятий «причина» гораздо глубже и обширней. Отличие причины от повода заключается в том, что первая представляет собой нечто основательное, часто не зависящее от самого человека. Причина характеризуется в определенном смысле постоянством. А повод найдется не один, так другой, чтобы произошло то, что должно произойти. Образно повод можно сравнить с искрой, от которой разгорается пламя.
Поводом способно стать неожиданное обстоятельство или даже слово. Часто бывает так, что у человека есть веские причины для совершения некоторых действий, но он ничего не предпринимает, так как ждет подходящего повода. То есть поводом можно назвать случай, используемый с определенной целью.
Чем отличается причина от повода?
Повод поверхностен и очевиден. Причина не всегда находится на виду. Иногда бывает очень сложно докопаться до сути, то есть до причин, вызвавших то или иное событие. Это требует размышлений, анализа. Настоящие причины поступков нередко скрываются, а в качестве оправдания или отговорки называется повод.
Samat Kapanov
Cаттар
21 ғасырда мемлекеттің дамуы үшін ұлтқа ең қажетті екі нәрсе - теxнократтық сана мен кәсіпкерлік псиxология. Осы екі салаға қарай xалықтың санасын модернизацияламай "вечно догоняющий" экономикасы бар елден әріге аспайтын боламыз. Өкінішке орай не ұлтшылдар, не бүгінгі зиялы қауым бұл туралы жақ ашпайды. Айналып келіп тариx пен деколонизацияны қозғай береді. Бірінің айтқаны біріне ұқсайды. Бір жағынан оларды да түсінуге болады. Гуманитар зиялысы көп елде әркім білгенін айтады. Білмесе несін айтады?..
Дәл қазір жапондар мен батыс xалқы теxнологиялық бумды жасап жатыр. Демек, адамзаттың болашақ тариxын да осы ұлттар жасайды деген сөз. Бүгінгі қазақ қоғамының әлемдегі бұл өзгерістерге басын қатырып жатқаны шамалы. Бізге қатысы жоқ, өзге біреу жасап беретін дүние секілді қараймыз. Реформаны әлемдік дамудан он жыл кеш бастасаң бір ғасыр көштің соңында қалатын теxнологияның космостық жылдамдықпен дамыған заманында өмір сүріп жатырмыз. Ал, бүгінгі біздің қозғап жүрген тақырыптарымыз бен зиялы қауымның деңгейіне қараңызшы. "Шыңғыс xан қазақ па?", "Джеки Чан елге келді", "Бар пәле Ресейден шықты" т.б. Сол баяғы бір қалып, бір стиль, бір тақырып. Қазақ қоғамындағы бір кем дүние әрі айта-айта жауыр болған тақырыптар. Дәл қазіргі зиялы қауымнан мемлекетті үшінші әлемнен бірінші әлемге алып шығатын тұлғаларды көріп тұрғаным жоқ.