Сатжан Карипбаев

Желтоқсанда жаңбыр жауды,

Көше бойы көктайғақ,

Көлік біткен өтіп жатыр көздеріне от байлап...
Рөлдегі таксистерің тас мүсінге айналған,
Жайшылықта қол көтерсең жөн сұрайтын тоқтай қап...

Желтоқсанда жаңбыр жауды,
Жаңбыр жауды. Кім көрген?!
Аспан шіркін ашылар деп жүрген кезде күнде ертең...
Тәубелерін айтар бірден бас сұққаннан мұндайда,
бай-кедейің үйлеріне аман жетіп үлгерген.

Аялдама...
Аялдамай «Газель» кетті сырғанап...
Шопыр мойын бұрып өтті...
Шағым жоқ па? Бір қарап.
Қалт-құлт етіп жан атаулы жалтақтайды жан-жаққа,
Тоқтай алмай ішіп жүрген адамдайын күнде арақ...

Желтоқсанда жаңбыр жауды,
Жаңбыр жауды сұмдық, ә?..
Бой қарыған аяз қайда?
Боран қайда?
Жынды ма?!
Желтоқсанда жылап-жылап жас төгеді көк аспан,
Жұбату жырын жазам десем...
Жылап жүрген жұртыма.