Қасымда құрдасым, көшеде жаяу аяңдап, көр-жерді әңгіме етіп келеміз. Алдымызда екі біз секілді екі жігіт кетіп барады. Екеуі де мылқау болуы керек, бір-бірімен ым-ишарамен тілдесіп барады. Арасында қолдарын сермеп қояды. Қол-аяқ, қас-қабақпен тілдесіп бара жатқан екеуді аяй қарап едім, құрдасым қасиетті Құранның ақыретте адамның қол-аяғы, т.б. дене мүшелерінің өз еркіңе бағынбай куәлік ететіні айтылған аятты еске салды.  Екі мылқаудың бір-бірімен ым-ишара арқылы тілдесуі соның мысалындай екен.