Көп жағдайда, адамдар өз өмірлерінің мән-мағынасын сыртқы факторлармен байланыстырып жатады. Мысалы, балаларым - өмірімнің мәні; күйеуім/ әйелім болмаса өмір сүре алмаймын, т.с.с сөздер. Бұл, бір қарағанда еш айыбы жоқ, үйреншікті тіркестер боп көрінгенімен, астарында үлкен психикалық ауытқу жатыр. Жоғарыдағы мәндес сөздер адамның өзін жеткілікті деңгейде жақсы көрмеуінің салдары. Кісі өмірінің мәні ешқашан өзінен, өзінің болмысынан бөлек бола алмақ емес.